تَحریر، اصطلاحی است که در عنوانِ روایتهای بازنویسیشدهی ترجمههای عربیِ شماری از آثارِ ریاضی و نجومیِ یونانی و در مواردی انگشتشمار، برخی آثارِ تألیفشده در دورهی اسلامی بهکار رفته است. در دورهی اسلامی، در عنوانِ آثارِ مبتنی بر آثارِ دیگر، اصطلاحاتِ بسیاری همچون تفسیر، شرح، اختصار، تلخیص، اصلاح و مانندِ آن بهکار میرفت. همچنان که در مقدمهی اغلب این تحریرها منعکس است، اضافهشدنِ واژهی تحریر به نامِ کتاب یا رساله، مثلاً تحریر اصول اقلیدس یا تحریر مجسطی، به این معنی است که آن کتاب یا رساله تهذیب و بازنویسی شده است. یکی از معانیِ لغویِ تحریر نیز اصلاح و بازنویسی است.
تحریر متن
دانشنامه اسلامی
در دوره اسلامی، در عنوان آثار مبتنی بر آثار دیگر، اصطلاحات بسیاری، همچون تفسیر، شرح، اختصار، تلخیص، اصلاح و مانند آن به کار می رفت. همچنان که در مقدمه اغلب این تحریر ها منعکس است (ادامه مقاله).اضافه شدن واژه تحریر به اسم کتاب یا رساله، مثلاً تحریر اصول اقلیدس یا تحریر مجسطی، به این معنی است که آن کتاب یا رساله تهذیب و بازنویسی شده است.یکی از معانی لغوی تحریر نیز اصلاح و بازنویسی است.
← علت تحریر نویسی و بازنویسی
در این مقاله برخی تحریرهای مهم دوره اسلامی، ذیل نام و به ترتیب تاریخ فعالیت تحریرکنندگان آمده است:
← احمد بن موسی
علاوه بر استفاده از عنوان تحریر در بازنویسی آثار ریاضی و نجومی، در علوم مختلفی چون فقه و اصول و منطق و کلام نیز کتاب هایی را تحریر نامیده اند.در مواردی نیز تحریر، جزئی از نام کتاب بوده است، مانند التحریر فی الفقه از یحیی بن هارون بن حسین هارونی معروف به الناطق بالحق (متوفی ۴۲۴) و تحریر الاحکام الشرعیة علی مذهب الامامیه در فقه از علامه حلّی (متوفی ۷۲۶).
← تحریر در علم فقه
...