بسیط خارجی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بسیط خارجی، یکی از اصطلاحات علم منطق و به معنای چیزی است که مرکب از اجزاء مختلف خارجی نباشد.
بسیط در مقابل مرکب به معنای آن چیزی است که از اجزاء مختلف فراهم نیامده باشد و بسیط خارجی، آن چیزی را گویند که به حسب خارج بسیط باشد، یعنی مرکب از اجزاء مختلف خارجی نباشد، مانند ذات الهی و عقل و نفس و نقطه و وحدت.«و بسیط خارجی مانند عقل و نفس، بل مانند سواد و بیاض».
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۴۳۸.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۴۳۸.
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۴۸.
...

جمله سازی با بسیط خارجی

۳. مفاهیمی که غالباً به عنوان اوصاف اشیاء خارجی و مبیّن احوال و روابط و نحوهٔ وجود آن‌ها شناخته می‌شوند. این گونه مفاهیم فردی در خارج چه به صورت جوهر و چه به صورت عرض وجود ندارند، اما در عین حال اشیاء خارجی به آن‌ها متصف می‌شوند، بلکه مفاهیم فلسفی مانند علت و معلول، وحدت و کثرت و امکان و وجوب از این سنخ‌اند. این دسته از مفاهیم را «معقولات ثانیه ی فلسفی» می‌نامند. این گونه مفاهیم از آنجا که مسبوق به ادراک حسّی نبوده و صورت محسوسی از آن‌ها در ذهن نداریم ادراک آن‌ها با تأمل و تحلیل ذهنی صورت می‌گیرد، که این امر قدرت ذهنی و رشد عقلانی خاصّی را طلب می‌کند، و لذا درک بسیاری از این مفاهیم برای اذهان بسیط دشوار است.