باد بشارت دهنده

ما ترا به حق بشارت دهنده و بيم رسان فرستاديم و هيچ امتى نيست مگر بيم رسانى درآن بوده (24).

* بشارت دهنده، پيراهن يوسف را براى يعقوب آورد و او بينايى اش را بازيافت امامحسين عليه السلام صداى (خداحافظى ) فرزندش را شنيد و ديدگانش تيره و تار شد.

«فَلَمَّا أَنْ جاءَ الْبَشِیرُ» چون بشارت دهنده آمد، «أَلْقاهُ عَلی‌ وَجْهِهِ» پیراهن را بر روی پدر افکند، «فَارْتَدَّ بَصِیراً» و پدر به بوی پیراهن بینا گشت، «قالَ أَ لَمْ أَقُلْ لَکُمْ» گفت نه من شما را می‌گفتم، «إِنِّی أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ (۹۶)» که من از خدای آن دانم که شما ندانید.

و ما قرآن را به حقّ نازل كرديم و به حقّ نازل شد و ماتورا جز به عنوان بشارت دهنده و بيم رسان نفرستاديم.

در عهد عتیق عمدتاً تنها از کلمه نبی استفاده شده‌است و کلمه رسول برای اشاره به فرشتگان به کار رفته‌است، اما در کتاب پایانی عهد عتیق کتاب ملاکی بشارت به رسولی داده شده‌است که مفسرین عهد جدید عمدتاً آن را به یحیی که بشارت دهنده عیسی بود، تعبیر کرده‌اند.