المستعلی با

نِزار بن المستنصر (نام کامل: أبومنصور نزار بن معاذ المصطفی لدین الله) شاهزاده فاطمی و بزرگترین پسر خلیفه هشتم خلافت فاطمیان و امام هجدهم اسماعیلیه، المستنصر بود. هنگامی که پدرش در دسامبر ۱۰۹۴ میلادی درگذشت، وزیر قدرتمند افضل شاهنشاه، برادر کوچک‌تر نزار، المستعلی بالله را در قاهره به خلافت رساند، و ادعاهای نزار و دیگر پسران بزرگتر المستنصر را محکوم کرد. نزار از قاهره فرار، و سپس قیام کرد، او اسکندریه را تصرف نمود و در آن‌جا به عنوان خلیفه با نام سلطنتی المصطفی الدین الله (به عربی: المصطفی لدین الله، به رومی: al-Muṣṭafā li-Din Allah) خلافت کرد. در اواخر سال ۱۰۹۵ میلادی شکست خورد و در قاهره اسیر شد و در آن‌جا در یک زندان انفرادی تا هنگام مرگ در قفل و زنجیر شد.

پس از او فرزندش افضل ملقب به شاهنشاه در سال ۴۸۷ هجری امور مصر را به دست گرفت. چند ماه از وزارت او نگذشته بود که خلیفه از دنیا رفت و با سیاست افضل، اولین انشعاب شکل گرفت. وی مانع به حکومت رسیدن نزار فرزند ارشد خلیفه شد و المستعلی بالله که شوهر خواهرش بود را به قدرت رساند و نزار در اسکندریه توسط سپاهیان افضل کشته‌شد. در دوران خلافت الامر باحکام الله که از سال ۴۹۵ تا ۵۲۴ هجری قمری طول کشید افضل قدرت برتر مصر بود او حکومت را به صورت موقت از قاهره به جنوب فسطاط انتقال داد و آن‌جا را دارالملک نامید و دیوان‌ها را به آن مرکز منتقل کرد. او مسیحیان را نیز در حکومت خود به کار گرفت، مثل ابوالبرکات یوحنا بن ابولیث نصرانی که در دیوان تحقیق مشغول به کار بود. افضل خود توسط یکی از غلامان خلیفه الآمر باحکام الله در شب فطر سال ۵۱۵ هجری به قتل رسید.