معنی البی ین | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( آلبی ین ) آلبی ین. [ یُن ْ ] ( اِخ ) ( از لاطینی ِ آلبوس، سفید ) نامی است که شعرابه انگلستان دهند به مناسبت به سپیدی زدن صخره های آن از دور یا به مناسبت آلبی ین پسر نبطون. و آلبی یُن دَغَل یا غدّار، سیاست خودخواه انگلیسان را گویند.

فرهنگ فارسی

( آلبی ین ) نامیست از شعرا بانگلستان

جمله سازی با البی ین

و همچنین طبری از ابن‌عباس در تفسیر خود ذیل این آیه، این گونه نقل کرده‌است: هنگامی که آیه «انما انت منذر و لکل قوم هاد» نازل شد، پیامبر دست خود را بر سینه گذاشت و فرمود: من منذرم و برای هر قومی هادی است. آن گاه اشاره به شانه علی نمود و فرمود: تنها به واسطه تو است که هدایت شوندگان، بعد از من هدایت می‌گردند. همچنین این روایت در منابع شیعی همچون مجمع البیان ذکر شده‌است.

گزارش محتوای نامناسب