اطعام به ابن سبیل

و نيز يكى از كفّار كه به اسارت نيروهاى مسلمان درآمده بود بدان دليل كه از صفت پسنديده سخاوت و اطعام به گرسنگان بهره داشت، جبرئيل از كشتن او نهى كرد.(408)

در شب معينى دعوت مى نمايد و وسايل پذيرايى و جشن و اطعام به طورتفصيل فراهم مى كند و از مرحوم حاج شيخ مهدى خالصى كه در آن زمان مرجع تقليد عرببوده براى انجام صيغه عقد دعوت مى كند.

دوم: اينكه توصيف خداى تعالى به (فاطر السموات و الارض ) براى بيان همانجهتى بوده كه ما در انحصار اطعام به خداى تعالى ذكر كرديم. و چه بسا از تعريضىكه در جمله (و لا يطعم ) هست نيز جهت اين انحصار استفاده شود،

كلمه (بائس ) از (بوس ) است كه به معناى شدت فقر و احتياج است. و اين آيهشريفه مشتمل بر دو نوع حكم است يكى ترخيصى كه همان امر به خوردن از قربانى استو يكى الزامى كه عبارت است از اطعام به فقير.