احمد کاشف الغطاء

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] شیخ احمد کاشف الغطاء از علمای سیاسی شیعه عراق در قرن چهاردهم هجری بوده است.
وی فرزند شیخ علی و از خاندان علمی و مشهور کاشف الغطاء بود که علما و فقهای بزرگی در خدمت به دین اسلام و مذهب جعفری از آن برخاستند. او در نجف زاده شد و علوم اسلامی را از افاضل وقت فراگرفت و در فقه و اصول از مجالس درس آخوند خراسانی و به ویژه سیدمحمد کاظم طباطبایی یزدی بهره بسیار برد و بعد از وفات آیت الله یزدی، مرجع تقلید گردید و اجتهاد او را گروهی از علمای بزرگ تایید کردند. وی در جریان قیام مردم در سال های ۱۳۳۶ و ۱۳۳۷ ق به همراه برادرش شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، نقش فعالی داشت و با آیت الله یزدی در ارتباط بود. شیخ احمد کاشف الغطاء در ۱۹ ذیحجه ۱۳۴۴ ق درگذشت. او تالیفاتی در فقه و اصول دارد. از جمله: احسن الحدیث، قلائد الدرر، سفینه النجاه، حاشیه علی العروه الوثقی.

جمله سازی با احمد کاشف الغطاء

وی پس از پشت سرگذاشتن دروس مقدماتی، به درس خارج فقه و اصول میرزا ابوالحسن انگجی و میرزا صادق مجتهد تبریزی، راه یافت و از عالمانی همچون سید صدرالدین صدر و محمدعلی شاه‌آبادی، اجازه اجتهاد و از محمدحسین کاشف الغطاء و آقابزرگ تهرانی گرفت.
محمد باقر برای ادامه تحصیل به نجف رفت و فقه و اصول فقه را در محضر، شیخ حسن کاشف الغطاء و شیخ محمد حسن نجفی صاحب جواهر فراگرفت و از سوی شیخ مرتضی انصاری به درجه اجتهاد نائل آمد.