احمد بن محمد جریری

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جُرَیری، ابومحمد احمد بن محمد، صوفی و فقیه اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم است.
نام او را، به غلط، جَریری و حریری نیز ضبط کرده اند که با توجه به انتساب او به جُرَیر بن عبّاد، از قبیله بکر بن وائل، ضبط صحیح همان جُرَیری است به نوشته مدرس تبریزی، وی به جُرَیر منسوب است که نام دو مکان است، یکی در نزدیکی مکه و دیگری در نزدیکی بصره.
اعتقاد
جریری از صوفیان بزرگ طبقه جنیدِ بغدادی (متوفی ۲۹۷ یا ۲۹۸) بود و جنید او را به دستگیری از مریدان خود مأمور کرد.وی اصول معارف صوفیه را به خوبی می دانست، در علوم عصر خویش صاحب نظر، در فقه پیشوا و مفتی، و در طریقت استاد بود.
اساتید
به نوشته انصاری، ابوالحسن خَیرالنَّسّاج (متوفی ۳۲۲) و خبّاز بغدادی (قرن سوم و چهارم ) هم از استادان جریری بودند.به گفته قشیری وی صحبت سهلِ تستری (متوفی ۲۷۳ یا ۲۸۳) را نیز دریافته بود.عده ای از بزرگان صوفیه به صحبت جریری نایل شده اند، از جمله محمد بن خفیف شیرازی (متوفی ۳۷۱)، علی بن بندار، ابوالحسن صیرفی (متوفی ۳۵۹)، غانم بن سعد بغدادی، ابوالعباس دینوری (متوفی ۳۴۰)، جعفر خُلدی (متوفی ۳۴۸)، ابوالحسن بوشَنْجی / فوشنجی (متوفی ۳۴۸) و ابومحمد راسبی (متوفی ۳۶۷).
سلسله مشایخ
...

جمله سازی با احمد بن محمد جریری

بـالاسـنـاد المـتـصـلة الى رئيـس المـحـدثـين، محمد بن يعقوب، رضوان الله عليه، عنالحسين بن محمد، عن معلى بن محمد، عن الوشاء عن عاصم بن حميد، عن اءبى حمزة، عن يحيىبـن عـقـيـل قـال: قـال اءمـيرالمؤ منين، عليه السلام: انما (انى ن خ ) اءخاف عليكم اثنتين:اتـبـاع الهـوى، و طـول الامـل. امـا اتـبـاع الهـوى فـانـه يـصـدعـن الحـق و اءمـاطول الامل، فينسى (فانه ينسى ن خ ) الاخرة.(283)
هماندم تصميم گرفتم به خانه جعفر بن محمد( امام صادق ) بروم، به سوى خانه آنحضرت حركت كردم، وقتى به خانه آن حضرت رسيدم، غلامى بيرون آمد و گفت: (اىبرادر كلبى بفرما!)، ناگهان هيبت و هراسى بر من وارد گرديد و در حالى كه پريشانبودم وارد خانه شدم ديدم مرد باوقارى روى زمين در جاى نماز خود نشسته، سلام كردم وجواب سلام مرا داد و فرمود: تو كيستى ؟
و در تفسير عياشى از مسعدة بن زياد از جعفر بن محمد و از پدرش روايت كرده كه فرمود:شخصى از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله ) پرسيد: نجات از عذاب فرداى قيامت درچيست ؟ فرمود: نجات اين است كه با خداى تعالى نيرنگ مكنيد كه او شما را نيرنگ كند،چون هر كس با خداى تعالى نيرنگ كند او نيز با وى نيرنگ مى كند و ايمان را ازدل او مى برد، پس در حقيقت او دارد به خودش ‍ نيرنگ مى كند ولى نمى فهمد0
و پس از عثمان بن سعيد، فرزندش محمد بن عثمان به نيابت امام منصوب شد و پس ازوفات محمد بن عثمان عمرى، ابوالقاسم حسين بن روح نوبختى، نائب خاص بود و پساز وفات حسين بن روح نوبختى، على بن محمد سمرى نيابت ناحيه مقدسه امام را داشت.
حديث: 1 ابى رحمه الله حدثنا عبدالله بن جعفر الحميرى عنالسندى بن محمد عن محمد بن سنان عن طلحه بن زيد عن جعفر بن محمد عن ابيه عليه السلامقال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من رد ريقه تعظيما لحق المسجدجعل الله ريقه صحه فى بدنه و عوفى من بلوى فى جسده.