احتجاج با ادم

[ویکی فقه] احتجاج با آدم. احتجاج خداوند با آدم علیه السّلام به یادآوری هشدارهای پیشین در دشمنی شیطان و نهی از درخت ممنوعه می باشد.
فدلـهما بغرور فلما ذاقا الشجرة بدت لهما سوءتهما وطفقا یخصفان علیهما من ورق الجنة ونادهما ربهمآ الم انهکما عن تلکما الشجرة واقل لکمآ ان الشیطـن لکما عدو مبین. پس آن دو را با فریب به سقوط کشانید پس چون آن دو از (میوه) آن درخت (ممنوع) چشیدند برهنگی هایشان بر آنان آشکار شد و به چسبانیدن برگ (های درختان) بهشت بر خود آغاز کردند و پروردگارشان بر آن دو بانگ بر زد مگر شما را از این درخت منع نکردم و به شما نگفتم که در حقیقت شیطان برای شما دشمنی آشکار است.

💡 اما اينكه به سخن اميرالمومنين على (ع ) استدلال مى كنند، نبايدغافل بود كه آن حضرت اين سخن را در مقام احتجاج با معاويه و همفكرانش گفته و ايشان رابه امرى كه مورد قبول آنها بوده مجاب كرده است.

💡 امام حسن عسكرى عليه السلام در ادامه فرمايش خود افزود: آن شخص خداحافظى كرد ورفت؛ و پس از مناظره و احتجاج با آن ناصبى بر او پيروز شد و خبر اين پيروزى -شيعه بر ناصبى - در همه جا منتشر گرديد.

💡 بنابراين، معناى آيه اين مى شود كه: ما ملكوت آسمانها و زمين را به ابراهيم نشان داديمو همين معنا باعث شد كه پى به گمراهى پدر و قوم خود برده و به احتجاج با آنانبپردازد، و ما هم پيدرپى با همين ارائه ملكوت تاييدش كرديم تا آنكه شب فرا رسيد وچشمش به ستاره افتاد.

💡 و اينكه فرمود: (قد جاءنى من العلم علمى به من آمده ) دلالت دارد بر اينكه علم ابراهيمبه راه حق قبل از اين دعوت و احتجاجش ‍ بوده، و اين خود گفتار سابق ما را كه در داستانابراهيم (عليه السلام ) در سوره انعام گذرانديم، كه وىقبل از بر خورد با پدر و قومش ‍ و احتجاج با ايشان نيز علم به خدا و مشاهده ملكوتآسمانها و زمين را داشته است، تاءييد مى كند.