اجرای چوب کمانه ای یک تکنیک خاص در نواختن سازهای زهی کمانه‌ای، مانند ویولن، ویولا، ویولنسل و کنترباس است و به نوازنده دستور می‌دهد که به جای استفاده از موی آرشه (کمانه) از قسمت چوبی آرشه برای ضربه زدن به سیم‌ها یا نواختن استفاده کند. این تکنیک در موسیقی مدرن و برخی قطعات ارکسترال برای ایجاد جلوه‌های صوتی خاص، عجیب یا دراماتیک استفاده می‌شود و به دلیل صدای منحصر به فردی که تولید می‌کند، گاهی در آثار آهنگسازان برجسته مانند بارتوک یا شوستاکوویچ دیده می‌شود.
کاربرد:
در اجرای چوب کمانه ای، نوازنده به جای کشیدن زه بر روی سیم‌ها، چوب کمانه را بر روی سیم‌ها می‌زند یا می‌کوبد. این روش تولید صدای خاص و متفاوتی می‌کند که تندتر و خشک‌تر از صدای معمولی تولید شده با زه است. این تکنیک می‌تواند به نواختن حالاتی خاص و ایجاد افکت‌های ویژه در موسیقی کمک کند. اجرای چوب کمانه ای در آثار کلاسیک و مدرن به کار می‌رود و می‌تواند در ایجاد فضاسازی‌های خاص در موسیقی موثر باشد. این تکنیک به خصوص در آثار آهنگسازانی مانند بتهوون، شتراوس و پندرِت مشاهده می‌شود و برای ایجاد تنوع در صدا و احساس در قطعات موسیقی استفاده می‌شود.
صدا و احساس:
صدای تولید شده از طریق این تکنیک متفاوت و به نوعی غیرمعمول است، که می‌تواند به احساسات خاصی در موسیقی کمک کند. نوازندگان از این تکنیک برای ایجاد تنش، هیجان یا فضاهای خاص در موسیقی استفاده می‌کنند.
