دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] ابوعبدالله محمد بن عبدالله، معروف ترین فرزند عبدالله بن عبدالحکم، یکی از شخصیت های ابن عبدالحکم می باشد؛ اِبْن ِ عَبْدُالحَکَم، عنوان افراد خاندانی از مورخان، فقیهان، محدثان و پیشوایان مذهبی مصر است که در سده های ۲ و ۳ق /۸ و ۹م از شهرت و نفوذ بسیار برخوردار بودند و بر مالکیان مصر ریاست داشتند.
ابوعبدالله محمد بن عبدالله (۱۸۲- ۲۶۸ق /۷۹۸-۸۸۱م )، معروف ترین فرزند عبدالله بن عبدالحکم که در حدیث و فقه مالکی و شافعی عالمی بلند آوازه بود. پس از پدر ریاست مالکیان مصر یافت و تا پایان عمر، به تألیف مشغول بود.
ابن ابی حاتم، عبدالرحمان، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۳۰۰.
وی اصول فقه را نخست از پدر و عبدالله بن وهب و اشهب که هر ۳ از بزرگان اصحاب مالک بودند، فراگرفت و از آنان حدیث روایت کرد.
ابن خلکان، وفیات الاعیان، ج۴، ص۱۹۳.
تصریح و توجه بسیاری از نویسندگان شافعی به شرح احوال و آثار محمد بن عبدالحکم در تذکره ها و کتاب های طبقات الشافعیه حاکی از فضل تقدم و پایگاه والای او در بین یاران نزدیک شافعی است.
ابواسحاق شیرازی، ابراهیم، طبقات الفقهاء، ج۱، ص۹۹، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۴۰۱ق /۱۹۸۱م.
...
