عزیز داشتن

لغت نامه دهخدا

عزیز داشتن. [ ع َ ت َ ] ( مص مرکب ) گرامی داشتن. ارجمند داشتن. احترام کردن: طغرل را گفت شاد باش ای کافرنعمت ازبهر این تو را پروردم و از فرزندان عزیز داشتم تا بر من چنین ساختی. ( تاریخ بیهقی ص 252 ). مثال نبشت به امیر گوزگانان تا وی را عزیز دارد. ( تاریخ بیهقی ص 364 ). به روی اندازد دشمنان او را و عزیز دارد دوستان او را. ( تاریخ بیهقی ص 319 ).
تا به شعر و ادب عزیزت داشت
خویش و بیگانه و صغیر و کبیر.ناصرخسرو.من مدح تورا بس عزیز دارم
هرچند مرا سخت خوار دارد.مسعودسعد.دانم سخن من عزیز داری
داری سخن من عزیز دانم.مسعودسعد.آنچه یابی بشکر باش بشکر
وآنچه داری عزیز دار عزیز.مسعودسعد.چو من بنوازم و دارم عزیزش
صواب آید که بنوازی تو نیزش.نظامی.کند مرد را نفس اماره خوار
اگر هوشمندی عزیزش مدار.سعدی.اگر بنده کوشش کند بنده وار
عزیزش بدارد خداوندگار.سعدی.اگر بنده چابک نیاید بکار
عزیزش ندارد خداوندگار.سعدی.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - گرامی داشتن. ۲ - ارجمند داشتن احترام کردن.

جمله سازی با عزیز داشتن

در پاییز ۱۳۸۹ در مصاحبه با رادیو دویچه وله در توصیف عادات ایرانیان در عزیز داشتن پس مرگ، طعنه‌هایی به تغییر دیدگاه رضا براهنی نسبت به فروغ فرخزاد می‌زند:
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
گاییدن
گاییدن
اسرع وقت
اسرع وقت
کصکش بیناموس
کصکش بیناموس
فال امروز
فال امروز