لغت نامه دهخدا رسن باف. [ رَ سَم ْ ] ( نف مرکب ) رسن بافنده. که رسن ببافد. ( یادداشت مؤلف ). حبال. ( دهار ).
جمله سازی با رسن باف یکی از قدیمیترین پوشش زنان این روستا سربند یا سَروَن است که غالباً توسط کی بانوان (زنان مسن)مورد استفاده قرار میگیرد و از صنایع دستی آنها میتوان به موج بافی،، چیت بافی، رسن بافی اشاره کرد.
