لغت نامه دهخدا
دزدبن. [ دُ ب ُ ] ( اِخ ) نام محلی است در 47هزارگزی چالوس به تهران که یک دستگاه ساختمان سلطنتی در آنجا بناشده و فعلاً مهمانخانه است. سکنه دائم همان کارگران مهمانخانه هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
دزدبن. [ دُ ب ُ ] ( اِخ ) نام محلی است در 47هزارگزی چالوس به تهران که یک دستگاه ساختمان سلطنتی در آنجا بناشده و فعلاً مهمانخانه است. سکنه دائم همان کارگران مهمانخانه هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
نام محلی است در ۴۷ هزار گزی چالوس به تهران که یک دستگاه ساختمان سلطنتی در آنجا بنا شده و فعلا مهمانخانه است.
💡 روستای دلیر و الیت و واسپول، نورسر، مسده، کیاکلا، اهنگرکلا، اورنگ، دوجمان، زوات، کلگیرزمینک، دزماکوتی، برار، آغوز داربن، مچر، نوکرس، پولادکوه، چهارباغ، پولادکوه سر، علیآباد (دورچال)، گیجان و انگوران، روستای فشکور، ناطر، طویر، مرادچال، دزدبن و… از مناطق کلارستاق میباشد.
💡 این روستا در دهستان کوهستان (چالوس) قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۵ نفر (۹خانوار) بودهاست. مردم دزدبن از قومیت طبری هستند. مردم دزدبن به زبان طبری با گویش چالوسی سخن میگویند.