حکمت اسماعیل

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حکمت اسماعیل (قرآن). اِسْماعیل، فرزند ابراهیم خلیل علیه السلام، پیامبری الهی که میان مسلمانان به عنوان ذبیح شناخته می شود و نسب پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بدو می رسد.
اسماعیل (علیه السلام)، برخوردار از حکمت الهی می باشد، همانطور که در قرآن می فرماید:«واسمـعیل..؛ و اسماعیل و یسع و یونس و لوط که جملگی را بر جهانیان برتری دادیم.»• «اولـئک الذین ءاتینـهم الکتـب والحکم... آنان کسانی بودند که کتاب و داوری و نبوت بدیشان دادیم و اگر اینان (مشرکان) بدان کفر ورزند بی گمان گروهی (دیگر) را بر آن گماریم که بدان کافر نباشند.»
← تفسیر آیات
۱. ↑ انعام/سوره۶، آیه۸۶.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «حکمت اسماعیل».
...

جمله سازی با حکمت اسماعیل

ابوالهیثم قصیده‌ای مشهور دارد که شامل پرسشهایی از مباحث فلسفی، منطقی، نحوی، دینی و تأویلی است. خود او قصد شرح و توضیح مسائل موجود در قصیده اش را داشته که اجل به او فرصت نداده است. ابتدا شاگرد او به نام محمد بن سرخ نیشابوری ــ که از شاگردان ابوالهیثم بوده ــ شرحی بر قصیدهٔ استاد خود نوشته بوده که نسخه‌ای از آن به دست ما رسیده، و با ویرایش محمد معین و هانری کربن چاپ انتقادی شده‌است. در این شرح قصیده ی ابوالهیثیم شامل 76 بیت است. پس از آن ناصر خسرو قبادیانی شرحی بر این قصیده می نویسد که به کتاب جامع الحکمتین می انجامد. ناصر خسرو این شرح را به درخواست امیر بدخشان می نویسد و در شرحِ خود، ترتیبِ اشعارِ قصیده را رعایت نکرده، بلکه با توجه به نظم درونی مباحث حکمت اسماعیلی بیت‌هایی را انتخاب، و با توجه به آن نظم، شرح کرده‌است.