باج گزار

در سال ۱۸۷۹، رابرت پاتون به دادگاه مجوز اشبرتون درخواست داد تا مجوز راه اندازی خانه جدیدی در Methven به نام هتل Methven را دریافت کند. یک هتل در سال ۱۸۸۰ ساخته شد. در سال ۱۸۸۲، پاتون به منطقه صدور مجوز در Mount Hutt برای دریافت مجوز باج گزاری برای هتل ۲۴ اتاق Methven درخواست داد. خط راه‌آهن شعبه Methven از Rakaia به Methven در سال ۱۸۸۰ تکمیل شد. پایانه خط راه‌آهن در محل اتصال شش جاده، در مرکز شهر به شکل امروزی بود. در سال‌های ۱۸۸۲–۱۸۸۳، بخش‌های بیشتری از زمین در اطراف منطقه فروخته شد که متعاقباً به شهر Methven تبدیل شد. زمانی که رابرت پاتون در ۲۰ اکتبر ۱۸۸۹ درگذشت، مثون علاوه بر هتل، یک قصاب، نانوا، بقال، پارچه فروشی و آهنگر داشت.

در این داستان آمده است که در زمان پادشاهی انوشیروان، پادشاه هندوستان دیورسام بزرگ برای سنجش خرد و دانایی ایرانیان و اثبات برتری خود شطرنجی را که مهره‌های آن از زمرد و یاقوت سرخ بود، به همراه هدایایی باارزش به دربار ایران فرستاد و تخت ریتوس دانا را نیز گمارده انجام این کار ساخت. او در نامه‌ای به پادشاه ایران نوشت: «از آنجا که شما شاهنشاه ما هستید، دانایان شما نیز باید از دانایان ما برتر باشند. پس یا روش و شیوه آنچه را که به نزد شما فرستاده‌ایم (شطرنج) بازگویید یا پس از این ساو و باج برای ما بفرستید.» شاه ایران پس از خواندن نامه چهل روز زمان خواست و هیچ‌یک از دانایان در این چند روز چاره و روش آن را نیافت، تا اینکه روز چهلم بزرگمهر که جوانترین وزیر انوشیروان بود به پا خاست و گفت: «این شطرنج را چون میدان جنگ ساخته‌اند که دو طرف با مهره‌های خود با هم می‌جنگند و هر کدام خرد و دوراندیشی بیشتری داشته باشد، پیروز می‌شود.» و رازهای کامل بازی شطرنج و روش چیدن مهره‌ها را گفت. شاهنشاه سه بار بر او درود فرستاد و دوازده هزار سکه به او پاداش داد. پس از آن تخت ریتوس با بزرگمهر به بازی پرداخت. بزرگمهر سه بار بر تخت ریتوس پیروز شد. روز بعد بزرگمهر تخت ریتوس را به نزد خود خواند و وسیله بازی دیگری را نشان داد و گفت: «اگر شما این را پاسخ دادید ما باج گزار شما می‌شویم و اگر نتوانستید باید باج گزار ما باشید.» دیورسام چهل روز زمان خواست، ولی هیچ‌یک از دانایان آن سرزمین نتوانستند وین اردشیر را چاره‌گشایی کنند و بدین سان شاه هندوستان پذیرفت که باج گزار ایران باشد. این بازی نو تخته نرد بود.