اطماننتم

ولى ظاهرا وقت در نماز، كنايه باشد از ثبات و عدم تغير و خلاصه كلام اينكه ظاهرلفظ منظور نيست، و نمى خواهد بفرمايد نماز فريضه اى است داراى وقت بلكه مى خواهدبفرمايد: فريضه اى است لا يتغير و ثابت و بنابراين اطلاق موقوت بر كلمه كتاب،اطلاق ملزوم بر لازمه چيزى است. و مراد از كتاب موقوت، كتابى مفروض و ثابت و غيرمتغير است. مى خواهد بفرمايد: نماز به حسباصل، دگرگونگى نمى پذيرد، پس در هيچ حالى ساقط نمى شود، اگر ما اين معنا راترجيح داديم براى اين است كه معناى اول كه در بدو نظر از ظاهر لفظ آيه به ذهن مىرسد، با مضمون جمله هاى قبلى نمى سازد، چون مضمون آن جمله ها احتياج به آن نداشتكه متعرض ‍ موقوت بودن نماز بشود، و بفرمايد نماز وقتى معين دارد، علاوه براينكه جمله:( ان الصلوة...) در مقام بيان علت جمله:( فاذا اطماننتم فاقيموا الصلوة است. ومعلوم است كه ظاهر اين تعليل اين است كه مراد از موقوت بودن نماز ثابت بودن آن وساقط نشدنش ‍ در هيچ حالى از احوال و مبدل نشدنش به چيز ديگر است، مى فرمايد: نمازنه ساقط مى شود، و نه مانند روزه به چيز ديگر نظير كفارهمبدل و عوض مى شود.