در آياتى كه تعبيرى چون (سمعا و ابصارا و افئده ) آمده، گفتيم اين كه كلمه سمع رامفرد آورده، با اينكه مراد از آن جمع است، بدين جهت است كه كلمه (سمع ) مصدر است،بخلاف (بصر) كه به معناى چشم است، نه به معناى ديدن. و قاعده كلى چنين است كهمصدر در جمع و مفرد، مفرد مى آيد، مانند: ضيف و قربان و جنب، كه در آيات زير مفرد آمده،بـا ايـنـكه منظور جمع است (ضيف ابراهيم المكرمين ) (اذ قربا قربانا) (و ان كنتمجنبا).