فیلوپاتر

لغت نامه دهخدا

فیلوپاتر. [ ل ُ ت ُ ] ( اِخ ) ( محب پدر، پدردوست ) یونانیان این لقب را به مهرداد پادشاه ایرانی آسیای صغیر که از شاهان کاپادوکیه بود،داده اند، زیرا او پدر خود را بسیار دوست میداشته است. ( از ایران باستان پیرنیا ص 2125 و 2126 و 2148 ).

جمله سازی با فیلوپاتر

دیمتریوس سوم اوکائروس (به یونانی: Δημήτριος Γ' Εύκαιρος) (مرگ ۸۸ (پیش از میلاد)) پادشاه سلوکی و پسر آنتیوخوس هشتم بود. لقب او به معنای خوش‌زمان می‌باشد. لقب دیگر او فیلوپاتر به معنای پدردوست است.