عالم طبیعی. [ ل َ م ِ طَ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) مراد از عالم طبیعی مقابل مجردات و عقول است که عالم شهادت باشد. ( از مبداء ومعاد ملاصدرا ص 302 ). و رجوع به اسفار ج 2 ص 177 شود.
فرهنگ فارسی
مراد از عالم طبیعی مقابل مجردات و عقول است که عالم شهادت باشد
جمله سازی با عالم طبیعی
«ابن طفیل اندیشه‌ای جامع داشت و فیلسوف عقلی، عالم طبیعی و هنرمندی خوش ذوق بود که توانست مطالبی را که بیان آن‌ها به چندین مجلد کتاب نیاز داشت، در صفحاتی اندک بیاورد.»