صلح دادن

لغت نامه دهخدا

صلح دادن. [ ص ُ دَ ] ( مص مرکب ) آشتی دادن. دو قوم یا دو کس را از ستیزه و نزاع به آشتی و سازش درآوردن. رجوع به صلح شود.

فرهنگ فارسی

آشتی دادن

جمله سازی با صلح دادن

: صلح دادن بين دو نفر مردم از دو دينار صدقه دادن بهتر است )(47)
5 صلح دادن بر همه مسلمانان واجب است، نه تنها بر گروهى خاص. (فاصلحوا)
صلح دادن سبحه و زنار را با یکدگر رشته سر در گم توفیق پیدا کردن است