شهرگان

شهرگان به معنای مردم یا شهروندان یک شهر است. این واژه از ترکیب شهر و گان ساخته شده و به جمعیت و گروهی اشاره دارد که در یک شهر زندگی می کنند و به عنوان اعضای یک جامعه شهری شناخته می شوند.

تصویر معنی شهرگان

لغت نامه دهخدا

شهرگان. [ ش َ ] ( ص مرکب ) شهری. مقابل دهقان. ج، شهرگانان. ( یادداشت مؤلف ): اما ایرانیان مخصوصاً کسانی که از خاندانهای اصیل دهقانان وشهرگانان و مرزبانان و آسواران عهد ساسانی بودند و نیاکان ایشان... ( خاندان نوبختی عباس اقبال ص 67 ).

فرهنگ فارسی

شهری مقابل دهقان جمع شهر گانان

فرهنگ اسم ها

اسم: شهرگان (پسر) (فارسی)
معنی: شهری، اهل شهر

دانشنامه آزاد فارسی

شَهرگان (conurbation)(یا: کلان شهر) منطقۀ وسیعِ متراکمی متشکل از چند سکونتگاهِ شهریِ به هم پیوسته. کلان شهرها غالباً درنتیجۀ دامن گستریِ شهر پدید می آیند. جمعیت آن ها نوعاً، بیش از یک میلیون و در برخی موارد چندین برابر آن است؛ مثلاً کلان شهر اوزاکاـ کوبه در ژاپن بیش از ۱۶میلیون نفر جمعیت دارد.