شب نامه

شب نامه. [ ش َ م َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) نامه که در شب نویسند. نامه که نویسند و در شب منتشر سازند. اختفاء و پنهان ماندن نویسنده و نشرکننده را. || نوشته بی امضا شبیه به روزنامه در خدمت یا بیان حال کسی که شبها در خانه ها اندازند. ( فرهنگ نظام ).

( ~. مِ ) (اِمر. ) هر نوشته ای که شب هنگام و پنهانی میان مردم پخش کنند.

هرنوشته ای که شب هنگام و پنهانی میان مردم پخش کنند.

اعلامیه ای که در شب منتشر کنند.
نوشتهای که شب هنگام وپنهانی میان مردم پخش کنند

نخستین نشریۀ طنز ایران. این نشریه، به طور مخفیانه، در ۱۳۱۰ ق، به مدیریت علیقلی خان، نویسندۀ وطن خواه و اصلاح طلب عصر مظفری و نهضت مشروطه، که بعدها به صفراُف شهرت یافت، در تبریز، به زبان ترکی، و با چاپ ژلاتین به نشر رسید. هیچ نسخه ای از آن در کتابخانه های معتبر ایران یافت نمی شود.

هر نوشته‌ای که شب هنگام و پنهانی میان مردم پخش کنند.

💡 فرداى آن شب نامه شكوائيه را در پاكتى گذاشتم و مخفيانه به آقاى فلاحتى، پاسباننگهبان داخله، كه در ميان تمام پرسنل شهربانى تنها او را مى ديدم كه نماز مى خواند وشخصى سليم النفس بود، دادم و اين آدرس را روى پاكت نوشتم: عراق كربلا، حرم مطهرابوالفضل العباس عليه السلام، و به او گفتم اين نامه را تمبر بزن و پست كن ! آقاىفلاحى، در حاليكه اشك توى چشمانش حلقه زده بود، نامه را از من گرفت وقول داد كه برايم پست كند.