سوره‌ی طلاق، شصت‌وپنجمین سوره‌ی قرآن کریم، از سوره‌های مدنی است که پس از سوره‌ی دهر و پیش از سوره‌ی بینه نازل شده است. این سوره به دلیل محوریت مباحث مربوط به طلاق، طلاق نام‌گذاری شده و در برخی روایات با عنوان سوره‌ی نساء نیز شناخته می‌شود. محتوای سوره شامل کلیات احکام طلاق و نظام خانواده، همراه با پندها، بشارت‌ها و هشدارهای اخلاقی است که در قالب آیاتی با سبکی خطابی و پیوسته ارائه شده است.
از نظر ویژگی های ساختاری، سوره‌ی طلاق بر اساس شمارش کوفی دوازده آیه دارد، در حالی که بر پایه‌ی شمارش بصری یازده آیه محسوب می‌شود. این سوره بین ۲۴۸ تا ۲۸۹ کلمه و حدود ۱۰۶۰ تا ۱۲۰۳ حرف دارد. از نظر ترتیب نزول، نود و نهمین سوره‌ی قرآن به شمار می‌رود و در زمره‌ی سوره‌های طوال و مفصل قرار دارد که بخشی از یک حزب قرآن را شامل می‌شود. سوره‌ی طلاق در زمره‌ی سوره‌های مخاطبات است که با عبارت «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ» آغاز می‌شود و مخاطب اصلی آن پیامبر اکرم(ص) است. بر اساس نظر برخی مفسران، این سوره دارای یک آیه‌ی ناسخ است، اما آیۀ منسوخی در آن یافت نمی‌شود. محتوای سوره ترکیبی از احکام عملی و تربیتی است که نشان از جایگاه ویژه‌ی تشریع اسلامی در حوزه‌ی روابط خانوادگی دارد.