سنخیت

سنخیت در زبان فارسی به معنای قرابت یا مشابهت است و این واژه معمولاً در متون فلسفی و علمی به کار می‌رود. در واقع، سنخیت به نوعی رابطه و همبستگی بین دو یا چند پدیده، مفهوم یا عنصر اشاره دارد که به موجب آن، این موارد دارای ویژگی‌ها یا خصوصیات مشترکی می‌باشند. این مفهوم می‌تواند در زمینه‌های مختلفی همچون علوم انسانی، فلسفه، زبان‌شناسی و حتی هنر مورد بررسی قرار گیرد. به عنوان مثال، در فلسفه، به بررسی روابط میان مفاهیم و ایده‌ها کمک می‌کند و می‌تواند به تبیین و تحلیل عمیق‌تری از تفکرات فلسفی منجر شود. همچنین در علم، می‌تواند به شناسایی الگوها و ارتباطات بین داده‌ها و نتایج تحقیقاتی یاری دهد. به طور کلی، درک سنخیت به ما این امکان را می‌دهد که به روابط پنهان و عمیق‌تری میان پدیده‌ها پی ببریم و از این طریق دانش و آگاهی خود را در زمینه‌های مختلف گسترش دهیم. بنابراین، سنخیت نه تنها یک مفهوم نظری بلکه ابزاری است که می‌تواند در هر حوزه‌ای به شناخت بهتر و عمیق‌تر وجود انسان و جهان اطراف او کمک کند و بستر مناسبی برای پژوهش و تفکر فراهم آورد.

لغت نامه دهخدا

سنخیت. [ س ِ خی ی َ ] ( از ع، مص جعلی ) از یک سنخ بودن. به گونه و اصل همانندی داشتن.

فرهنگ فارسی

از یک سنخ بودن

جملاتی از کلمه سنخیت

دکتر ضیایی مخاطب خود را در این نامه فرهیختگان و کسانی معرفی کرد که با آنان سنخیت فکری دارد.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم