سماکین

لغت نامه دهخدا

سماکین. [ س ِ ک َ ] ( اِخ ) تثنیه سماک که سماک رامح و سماک اعزل است:
گرچه در حلق سماکین افکنم
چون کمند امتحان خواهم فشاند.خاقانی.با سمک گردون مساوی وبا سماکین موازی. ( ترجمه تاریخ یمینی ).

فرهنگ فارسی

دو سماک.
( صفت اسم ) جمع سماک ماهی فروشان.

جمله سازی با سماکین

گرچه در حلق سماکین افکنم چون کمند امتحان خواهم فشاند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
مطیع
مطیع
الم
الم
شکوه
شکوه
اوشاخ
اوشاخ