لغت نامه دهخدا
زیرخوان. [ خوا / خا ] ( اِ ) نامی است از نامهای ماه. ( جهانگیری چ هند ص 305 ):
آسمان درگاه دستوری که سر بر آستانش
هفت اختر از زحل تا زیرخوان آورده اند.مظهری ( از جهانگیری ).رجوع به زیرقان و زبرقان شود.
زیرخوان. [ خوا / خا ] ( اِ ) نامی است از نامهای ماه. ( جهانگیری چ هند ص 305 ):
آسمان درگاه دستوری که سر بر آستانش
هفت اختر از زحل تا زیرخوان آورده اند.مظهری ( از جهانگیری ).رجوع به زیرقان و زبرقان شود.
نامی است از نامهای ماه
💡 پراست خانه گردون ز نعمتت چندان که مرغ سدره نشین زیر خوان نعمت تست