زمین ریز

چو تو هستی از چرخ و انجم چه باک چو هست آسمان بر زمین ریز خاک

سخت رکابی نمود تیغ تو ورنه شدی کوی زمین ریز ریز در خم نه صولجان

چو هرچ آن بود بر زمین ریز ریز به سیماب جمع آورد خاک بیز

اگر جرعه‌ای بر زمین ریزی از می زمین چون فلک مست دوران نماید