ره سپر

ره سپر. [ رَه ْ س ِ پ َ ] ( نف مرکب ) راه سپار. رهسپار. راه سپر. ( یادداشت مؤلف ):
دوستان همچو آب رهسپرند
کابها پایهای یکدگرند.سنایی.رجوع به رهسپار و راه سپار شود.

راه سپار. رهسپار. راه سپر

💡 ره سپر راه جهل و بغی و ضلالست گمشده دشت و هم و خواب و خیالست

💡 بخنجر و سپر ماه دیو را برمان که هست ماه بیک ره سپر دو ره خنجر

💡 دل ربود از سینه و هوشش ز سر بیدل و بیهوش ماند آن ره سپر

💡 گرچه زپیت اسب طلب تیز براندم نی ره سپری شد نه عنان باز کشیدم

💡 هم وضیع و هم شریف از هر طرف ره سپر سویش پی درک شرف