رنگ ربیع

لغت نامه دهخدا

رنگ ربیع. [ رَ گ ِ رَ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) کنایه از رواج و رونق بهار باشد. ( برهان قاطع ). کنایه از سبز شدن نباتات. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

کنایه از رواج و رونق بهار باشد کنایه از سبز شدن نباتات

جمله سازی با رنگ ربیع

💡 از گل آن روضهٔ باغ رفیع ربع زمین یافته رنگ ربیع

💡 نقاشی که سقف سپهر منیع را از بدایع صنایع خامهٔ حکمت ختامه‌اش چندین هزار نقش بدیع، و باغبانی که گلزار پر ازهار چرخ سیار را از نوبهار آثارش همواره رنگ ربیع است.