ربای قرضی، به عنوان نوعی از ربا، به افزایش یا منفعتی که قرض‌دهنده از قرض گیرنده دریافت می‌کند، اشاره دارد. این نوع ربا در عقد قرض و وام‌گیری ایجاد می‌شود و در بسیاری از نظام‌های حقوقی و دینی، به‌خصوص در اسلام، به شدت ممنوع است.
ویژگی‌ها
عقد قرض: ربای قرضی تنها در زمینه‌ای به وجود می‌آید که دو طرف به توافقی برای قرض دادن و قرض گرفتن پول یا کالا می‌رسند.
شرط افزایش: اگر در این عقد شرط شود که قرض گیرنده باید مبلغ بیشتری را نسبت به مبلغ اصلی که قرض گرفته است، بازپرداخت کند، این عمل مصداق ربای قرضی است.
ممنوعیت شرعی: در اسلام، ربا به عنوان یک عمل ناپسند و غیر اخلاقی تلقی می‌شود و بر اساس اصول فقهی، ربا ممنوع است. این موضوع به ویژه در زمینه قرض و وام‌گیری، که به نوعی به فقر و نابرابری اجتماعی دامن می‌زند، مورد توجه قرار دارد.
