( دقیة ) دقیة. [ دَق ْ ی َ ] ( ع ص ) نعت مؤنث است از دقی. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج، دَقایا. ( اقرب الموارد ). دَقْوی ̍. رجوع به دقی و دقوی ̍ شود.
فرهنگ فارسی
نعت مونث است از دقی.
جمله سازی با دقیه
در هر دقیه ایش نگاریست دلفریب در بند زلف پر شکنش عمر جاودان
