لغت نامه دهخدا
دشمن فریب. [ دُم َ ف ِ / ف َ ] ( نف مرکب ) فریبنده دشمن:
از آن چرب و شیرین رها کرد حرب
که دشمن فریبست شیرین و چرب.نظامی.
دشمن فریب. [ دُم َ ف ِ / ف َ ] ( نف مرکب ) فریبنده دشمن:
از آن چرب و شیرین رها کرد حرب
که دشمن فریبست شیرین و چرب.نظامی.
فریبنده دشمن.
💡 دوستان ما را فریب دشمنیها میدهند ما که در دشمن فریبی خصم کالای خودیم