دستور زاده

لغت نامه دهخدا

دستورزاده. [ دَدَ / دِ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) وزیرزاده. پسر وزیر:
دستورزاده ملک شرق بوالحسن
حجاج سرفراز همه دوده و تبار.فرخی.دستورزاده شاه ایران زمین
حجاج تاج خواجگان بوالحسن.فرخی.

فرهنگ فارسی

وزیر زاده. پسر وزیر

جمله سازی با دستور زاده

دستور زاده شاه ایران زمین حجاج تاج خواجگان بوالحسن