لغت نامه دهخدا
خوش طرح. [ خوَش ْ / خُش ْ طَ ] ( ص مرکب ) خوش اندازه. با طرح خوب. با پیکر متناسب و بااندازه.
خوش طرح. [ خوَش ْ / خُش ْ طَ ] ( ص مرکب ) خوش اندازه. با طرح خوب. با پیکر متناسب و بااندازه.
خوش اندازه با طرح خوب
💡 این برج بر روی پشتهای خاک به ارتفاع ۵ متر بنا شده بود. ساختمان برج خشتی بوده و دو طبقه داشت. قطر داخلی برج ۱۰ متر و کلفتی پی آن ۲ متر بوده است. نقوش ظریف و خوش طرح بر قسمتهای فوقانی دیوار برج وجود داشته است.
💡 در ازل علم و قدرت یزدان ریخت خوش طرح عالم امکان