حروف ندا

لغت نامه دهخدا

حروف ندا. [ ح ُ ف ِ ن ِ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) حروفی که برای خواندن کس را بکار رود. و آن در عربی، اء، یا، أیا، هیا، أی آمده است.

فرهنگ فارسی

حروفی که برای خواندن کس بکار رود

جمله سازی با حروف ندا

حرف ندا یا صوت حرفی است که برای صدا زدن و خواندنِ کسی یا چیزی به‌کار می‌رود. حروف ندا در زیرمجموعهٔ «نقش‌نماها» قرار می‌گیرند و پرکاربردترینِ آنها در زبان فارسی عبارتند از: ای، یا (برگرفته از عربی)، آی، ا.
اسم اگر مورد ندا واقع شود، چه با حروف ندا بیاید و چه نیاید، در حکم شبه‌جمله است.