لغت نامه دهخدا
حبینی. [ ح ُب ْ بی نی ] ( اِخ ) ابومنصور عبداﷲبن الحسن بن ابی الحسن الحبینی المروزی. از ابواحمدعبدالرحمان احمدبن محمدبن اسحاق الشیرنخشیری [ البشر نخشری ]. ( سمعانی ). و جز وی روایت دارد. و ابوالقاسم هبةاﷲبن عبدالوارث شیرازی [ السواری ]. ( سمعانی ). حافظ از وی روایت کند. ( معجم البلدان ) ( سمعانی ).
