جزا کردن

لغت نامه دهخدا

جزا کردن. [ ج َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پاداش نیک یا بد دادن:
کس جهان رابه بقا تهمت بیهوده نکرد
که جهان جز بفنا کرد مکافات و جزاش.ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

پاداش نیک یا بد دادن

جمله سازی با جزا کردن

💡 سخا بهر جزا کردن ربا خواری است در همت که یک بدهی و آنگه ده جزا خواهی زیز دانش

💡 چه با من می تواند شورش روز جزا کردن که از دل سالها دیوان محشر بود در دستم