لغت نامه دهخدا
تنک رنگ. [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ رَ ] ( ص مرکب ) دارای رنگی روشن و شفاف و لطیف. مقابل تیره رنگ:
تا به یاقوت تنک رنگ بماند گل سرخ
تا به بیجاده گلرنگ بماند گل نار.فرخی.رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
تنک رنگ. [ ت َ ن ُ / ت ُ ن ُ رَ ] ( ص مرکب ) دارای رنگی روشن و شفاف و لطیف. مقابل تیره رنگ:
تا به یاقوت تنک رنگ بماند گل سرخ
تا به بیجاده گلرنگ بماند گل نار.فرخی.رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود.
💡 تا بیاقوت تنک رنگ بماندگل سرخ تابه بیجاده گل رنگ بماند گل نار