تسکین بخش

لغت نامه دهخدا

تسکین بخش. [ ت َ ب َ ] ( نف مرکب ) آرام کننده. || نامه تعزیت. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آرام بخشنده. ۲- تسلی دهنده.

جمله سازی با تسکین بخش

امروزه این گیاه در بیشتر مناطق استوایی کشت می‌شود. آشنایان با پزشکی هندی آیورودا از آن به عنوان داروی جهانی نام می‌برند؛ این امر نه تنها به خاطر خواص ضد قارچی، ضد باکتری آن است، بلکه به خاطر اثر تسکین بخش آن بر روی دستگاه گوارش هم هست، که اینها باعث شده هندیان بیش از ۲۰۰۰ سال زنجبیل را مصرف کرده‌اند و یکی از بهترین شفابخش‌های طبیعی برای درمان بیماری‌های مسافرت، حالت تهوع و سرگیجه در غرب مطرح کرده‌اند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
تک پر
تک پر
طعمه
طعمه
هیز
هیز
افتخار
افتخار