تب گرفته

لغت نامه دهخدا

تب گرفته. [ ت َ گ ِ رِ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) تب دار. محموم. کسی که گرفتار تب شده باشد:
گر خلافش به کوه درفکنی
کوه گیرد چو تب گرفته گداز.فرخی.|| لرزان از تب. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

تب دار کسیکه گرفتار تب شده باشد.

جمله سازی با تب گرفته

ز تاب مهر سوزان تب گرفته چو کبگی باز در مخلب گرفته
گر خلافش بکوه در فکنی کوه گیرد چو تب گرفته گداز