لغت نامه دهخدا
بیغاره زن. [ رَ / رِ زَ ] ( نف مرکب ) که نکوهش کند. ملامتگر. سرزنش کننده. نکوهنده.
بیغاره زن. [ رَ / رِ زَ ] ( نف مرکب ) که نکوهش کند. ملامتگر. سرزنش کننده. نکوهنده.
که نکوهش کند. ملامتگر. سرزنش کننده. نکوهنده.
💡 خاقانی را همیشه بیغاره زنی هم نیش به جان او چو جراره زنی