بن مایه

رمان براساس داستانی ساخته شده که چندین راوی آن را روایت می‌کنند. بن مایه این رمان همان بن مایه آشنای داستان‌های پلیسی است: لوکی زنی است باهوش و زیبا که به ناگاه در زندگی جمعی پدیدار شده، تاثیر مرموز و شاید مخرب خود را گذاشته و بعد بسان غبار ناپدید شده است. و حالا کارآگاهی به درخواست همسر او جستجویی را شروع می‌کند که باز بر طبق همان کهن‌الگوهای داستان‌های پلیسی مدام پیچیده و پیچیده‌تر می‌شود.

بدیع‌الزمان فروزانفر رسالهٔ نحو القلوب قشیری (درگذشتهٔ ۴۶۵ قمری)، و رسالهٔ الزاجر للصغار زمخشری را کهن‌ترین بن مایه‌ها دربارهٔ خیام و زندگی او می‌داند.

باستانی در کنار پژوهش بر روی نوشتارهای کهن، فرهنگ و اساطیر ایران بیشتر به نگارش نمایش نامه‌هایی با بن مایه‌های فرهنگ وادبیات کهن فارسی (آرکاییک)، فولکلور ایرانی و نیز آثار ضد جنگ پرداخته‌است.

درون‌مایه یا مضمون دیدگاهی است که از خواندن داستان دریافت می‌شود. مضمون موضوع، مسئله یا پرسشی است که با اشارهٔ مستقیم یا غیرمستقیم در روایت تکرار می‌شود. مضمون و بن‌مایه دو شکل رایج تکرار روایی هستند. بیشتر مواقع بن مایه‌ها ملموس‌اند و مضامین انتزاعی.