بغدک

لغت نامه دهخدا

بغدک. [ ب ُ دَ ] ( اِخ ) دهی کوچک از دهستان سرطا بخش رامهرز شهرستان اهواز. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

جمله سازی با بغدک

این قلعه در ۳ کیلومتری شمال شهر رامهرمز بر روی کوه‌های مرتفع گلچینو۵۰۰متری روستای بغدک ومشرف بر شهر و دشت رامهرمز قرار دارد. قلعهٔ دا و دختر در ارتفاع حدوداً ۶۰۰ متری بر روی کوه قرار دارد به‌طوری‌که از سینه‌کش پایین کوه تا قلعه حدود ۳۰ دقیقه راه است.