برچده

لغت نامه دهخدا

برچده. [ ب َ چ ِ دَ/ دِ ] ( ن مف مرکب ) برچیده. ببالا برزده:
آن کبک مرقع سلب برچده دامن
از غالیه غل ساخته از بهر نشان را.سنایی. || برگشته. تافته ببالا. ببالا برگردانده. جمع. مجتمع:
برچده زلفک فراهم او
کرده صبر از دلم پراکنده.سوزنی.

فرهنگ فارسی

برچیده یا برگشته.

جمله سازی با برچده

آن کبک مرقع سلب برچده دامن از غالیه غل ساخته از بهر نشان را