لغت نامه دهخدا
بانگه. [ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) پنبه نزده. ( ناظم الاطباء ). محلوج.
بانگه
بانگه. [ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) پنبه نزده. ( ناظم الاطباء ). محلوج.
دانشنامه عمومی
جمله سازی با بانگه
شهر روکساس از نظر سیاسی به ۴۷ بانگه تقسیم شدهاست.
