اشک فشان به معنای اشک باران یا اشک ریختن است. این عبارت به وضوح احساساتی عمیق و شدید را توصیف می‌کند که ممکن است ناشی از غم، اندوه یا حتی خوشحالی باشد. در واقع، اشک به عنوان نشانه‌ای از بروز احساسات درونی انسان‌ها شناخته می‌شود. وقتی کسی اشک می‌ریزد، نه تنها احساساتش را ابراز می‌کند، بلکه به نوعی با دیگران ارتباط برقرار می‌کند و نشان می‌دهد که در چه حالتی به سر می‌برد. این عمل می‌تواند به عنوان یک روش طبیعی برای تخلیه هیجانات و فشارهای روانی تلقی شود و به فرد کمک کند تا احساساتش را بهتر درک کند و با آن‌ها کنار بیاید. در نتیجه، اشک فشان به نوعی نمایانگر لحظات حساس زندگی انسان است که در آن‌ها احساسات به صورت باران اشک جاری می‌شوند.
اشک فشان
لغت نامه دهخدا
دیده آن روز که شد اشک فشان دانستم
کین تنک زورق من درخور طوفانش نیست.کلیم ( از آنندراج ).چشمی که اشک بسیار می افشاند. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
جمله سازی با اشک فشان
دیده اشک فشان ابر بهارست ترا جگر سوختگان مشک تتارست ترا
جامه‌دران اشک فشان آمدم رقص‌کنان نعره‌زنان گم شدم
دیده زنده دلان اشک فشان می باشد آب از قوت سرچشمه روان می باشد