انسه

( آنسه ) آنسه. [ ن ِ س َ ] ( ع ص، اِ ) تأنیث آنِس. زنی نیکوحدیث. طیّبةالنفس. ج، اَوانِس. || در تداول عربی امروز، به معنی دخترخانم، بانوچه بکار است.
( انسة ) انسة. [ اَ ن َ س َ ] ( ع مص ) اَنَس. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به انس ( مص ) شود. || ( اِمص ) بی پژمانی و الفت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

( آنسه ) [ ع. آنسة ] (اِفا. ) مؤنث آنس، زن نیکو، خانم. ج. اوانس، آنسات.

( آنسه ) ( اسم ) ۱ - موئ نث آنس ۲ - زن نیکو خانم جمع: اوانس آنسات.
مونث آنس، زن پاکیزه خو، به معنی دخترخانم هم گویند
انس. بی پژمانی و الفت

اسم: آنسه (دختر) (عربی) (تلفظ: ānese) (فارسی: آنِسه) (انگلیسی: anese)
معنی: زن نیکو، دختر خانم، زن نیکو زبان، انس گیرنده، همنشین نیکو، ( مؤنث آنس )، مانوس، خو گیرنده

💡 از ابن عباس روايت شده كه گفت: انسه، غلامرسول خدا (صلى الله عليه و آله ) نيز در جنگ بدر كشته شد، و نيز روايت شده كه معاذبن ماعص در جنگ بدر جراحتى برداشت، و در مدينه از همان جراحت درگذشت، و نيز ابنعبيد بن سكن (در نسخه اى ديگر عبيد بن سكن ) در اين جنگ جراحت برداشت و به همان وسيلهاز دار دنيا رفت.