انس گیر

لغت نامه دهخدا

انس گیر. [ اُ ] ( نف مرکب ) انس گیرنده. خوگیر.

فرهنگ فارسی

انس گیرنده. خو گیر

جمله سازی با انس گیر

در درون چاه و زندانش بدان و انس گیر زانکه نه گلشن بود پیوسته نه کاشانه‌ای
وحشتی داری برو با وحش صحرا انس گیر کز میان انس و جان وحشت زدائی برنخاست