لغت نامه دهخدا
اندایی. [ اَ ] ( ص نسبی ) منسوب است به اندابن عدی بن تجیب و آن بطنی از تجیب است و از آن قوم است ابوعمرو سالم بن غیلان اندایی در گذشته به سال 153 هَ.ق. ( از لباب الانساب ).
اندایی. [ اَ ] ( ص نسبی ) منسوب است به اندابن عدی بن تجیب و آن بطنی از تجیب است و از آن قوم است ابوعمرو سالم بن غیلان اندایی در گذشته به سال 153 هَ.ق. ( از لباب الانساب ).
💡 چند اندایی به گل خورشید را گل بدین درگه نگهبان کی شود
💡 گفتم ای ماه ترا زلف ز مشک سیه است غالیه خیره چه اندایی برمشک سیاه